Cebu ve Malapascua

Wednesday, March 11, 2015
Malapascua, Visayas, Philippines
Sabah 5:30 kalkis, kahvalti ve havaalani. Cebu ucusu ve bagaj limit streslerine haziriz. Toplu checkin ile belki de kurtarir miyiz derken 36 kilo fazla bagaja yaklasik 6600 peso oduyor fazla bagaji olan arkadaslar. Ucus kartlarimizi alirken bu sefe benim el bagajima takiliyor gorevli bayan. Halbuki ne var ki, el bagajim 16.5 kilo sadece. once almak istemiyor. Fotograf makinesini acip gosteriyoruz ama onun anladigi bildigi bir malzeme yok tabi gorunurde; housing, flas oldugu soylenen birseyler. En ilgi cekeni dom port genellikle bu aramalarda. Gidip bir yelere soruyor geliyor. Gec ama kapida sorun olabilir diyor. Ama kapida da sorun olmayinca bir oh cekiyorum.
Ucakta ikram ucretli . Ama en hizli istenenleri getirenler kucuk hediye dagitiyorlar. Toplam bir saatlik ucusu tamamlayip bagajlarimizi aliyoruz.
Kapida bizi karsilayacaklar ve yakin bir otelde yemek yiyecegiz. Arac sorunsalini uzunca bir surede cozup otele varinca, yolun karsisina gittigimizi anliyoruz. Otel kapisinda bomba uzmani bir kopek bavullari inceliyor. Neyse ki cantasina kimse bomba koymamis grupta.
Yemek sonrasi 3 araba halinde yola cikacagiz. Arabalara dagilim 5-5-3. Bizim arabanin bagajina el atinca butun malzemeler sigiyor. Herkes oturuyor, gitmeye haziriz. Sofor inip bagaji aciyor. Bir agzina kadar dolu bagaja bir bvullari yelestiren cocuga bakip bize birseyler soyluyor. Anladigim kadari ile cocuk bagajda gidecekti ama yer yok. Iceri davet ediyoruz ve yola cikiyoruz.
Yaklasik bir saat sonra mole veriyoruz. Yollar dar, Malezya ya da Endonezya'yi hatirlatiyor. Ama evler tugla ve yerden yuksek degil. Yollarda yine insanlar, cocuklar var ve cok renkli. Sepetli motorsikletler var burada da. Bazilarinda yolcu tarafi nerdeyse tamamen kapali . Soforun sadece ustu kapali. Dolmus gibi sanirim; arada binip inenler var. Icine sigamayanlar disarida soforun arkasina ya da yanlarda bir yelere siginiyorlar.
Yolun ikinci yarisi cok virajli. Biraz heyecan yasamamiza ragmen Maya-Malapascua Ferry Port'a variyoruz. Bizi karsilayan otantik tekneye yerleisyoruz ve 30 dakikalik bir yolculuk sorasi Malapascua'ya yaklasiyoruz. Iskeleye yanasmayi beklemek iyimserlikmis megerse. Daha kucuk bir tekneye 13 kisi ve bir mico dolusuyoruz. Bazilarimiz bu yolculugun izini odalara yerlesinceye kadar islak bir pantalon ile tasiyor. Kiyiya bu tekne ile karaya vuruyor ve atliyarak topraga adim atiyoruz. Nerede bu karaya vurus , nerede Guney Afrika'daki deneyim. Saatte 40 km miydi ? Tekne geri donup bavullari alacak. Ben fotograf cantam konusunda endiseliyim ama yapacak bir sey yok. Mico benim cantadan haberli, tasiyanlar gostermisler dikkat edilecek bavulu. Sonuc olarak Filipinler'in ikinci adasi Visayas'daki bir adasina varmis oluyoruz.
Ilk olarak dalis merkezindeki arkadas bizi karsiliyor. Bavullar gelince dalis malzemelerini kasalara yelestiriyoruz . Kiralayacagimiz malzemeler isimlerimiz yazili kutulara yelesmis bile. 
Bavullar otele gidince biz de gidip otele yerlesiyoruz. 
Sonrasinda oneri uzerine Italyan restoranina gidiyoruz. Kapidan girrken uzerimdeki ablamin hediyesi Kapadokya tshirt'i mekan sahibinin ilgisini cekiyor. Gectigimiz yaz bizim memlekete gelmis megerse 17 yil aradan sonra. Kisaca cok begendigini soyledi.Arkadas Italyan tabi , biraz uzatiyor. Gerci kendisinden yemek tavsiyesi isteyince faydali bilgiler de aldik. Ahcinin Italyan oldugunu, iki sene onceki tayfun nedeni ile yenilenince geldigini ogreniyoruz.
Yemek sonrasi muhabbet muhtesem ama onlari burada anlatmak zor, yasamak lazim..
Bu arada Globe mobile adada da basarili. Hele iki hafta sinirsiz icin 675 peso olunca. 
   
Other Entries

Comments

2025-02-17

Comment code: Ask author if the code is blank