Uitstap naar Kayole.

Wednesday, January 23, 2013
Nairobi, Nairobi
Deze morgen, omstreeks 10 uur vertrokken we naar Kayole. Dit was ongeveer een uurtje rijden. Kayole ligt ten Zuidoosten van Naïrobi. We gingen er naar een soort diploma-uitreiking. Het is namelijk zo dat de organisatie waar Caleb voor werkt, Care For Aids, verschillende projecten ondersteunt. Eén van die projecten is een programma waar Kenianen aan kunnen deelnemen. Het is een cursus van 9 maand. Hierin leren ze allerlei zaken, zoals solliciteren voor een job, hoe de job te houden, omgaan met financiën, sparen, huishouden, hygiëne en nog verschillende zaken meer.
De diploma-uitreiking gebeurde tijdens een kerkdienst . Er werd gezongen, gedanst, een stukje toneel opgevoerd en er waren verschillende getuigenissen hoe deze Kenianen christen zijn geworden. Verder was er ook een boodschap (preek) van een predikant of dominee.
Het was verbazend hoe deze mensen in deze zaken opgaan en te horen hoe ze tot inkeer zijn gekomen; vaak nadat ze depressief werden toen ze ontdekten dat ze seropositief waren.
Om op de plaats te komen waar deze kerkdienst werd gehouden, dienden we echt door een sloppenwijk te rijden. De armoede komt er uit de grond, ongelooflijk. We zagen beelden die je enkel maar af en toe eens ziet op een documentaire.
Het rijden is trouwens niet altijd een pretje, je moet echt overal ogen hebben. De huurwagen is met een automatische versnelling en het stuur staat rechts. In Kenia wordt links gereden. Er zijn nergens verkeerslichten, geen signalisatie, bijna geen wegmarkeringen en het verkeer komt werkelijk uit alle hoeken en kanten. Overal, zelfs langs de hoofdwegen, lopen er mensen te voet links en rechts van de weg . Dan zijn er ook nog de drempels, sommigen wel tot 40 centimeter hoog. Je moet er nog trager dan stapvoets overrijden. Hier en daar zijn ook ribbels op de weg, tot 4 kort na elkaar. Het is net alsof je op een paardenmolen zit. De staat van het wegdek is op veel plaatsen abominabel, overal diepe putten, tot soms halfweg de rijbaan, zodat je langs de rechterkant van de rijbaan dient te rijden om ze te ontwijken.
De kerkdienst zelf duurde heel lang. We werden er eigenlijk een beetje aanzien als speciale gasten. Na de dienst werden we uitgenodigd voor de maaltijd. Het was een Keniaanse lunch. Het eten werd bij ons op tafel gezet. De Kenianen zelf die er waren dienden in een lange rij aan te schuiven om eten te krijgen, waarop ze met hun bord op hun plaats gingen zitten waar ze de ganse tijd al hadden gezeten, op een plastieken stoel of een houten bank.
Na het eten namen we afscheid van iedereen. Het valt echt op dat deze Kenianen, hoe weinig ze ook hebben, toch vriendelijk en hartelijk waren tegen ons.
Deze dag was eigenlijk wel een speciale ervaring, iets waar de meeste toeristen zelfs geen kans toe krijgen.
Terug thuis gingen Anna, Caleb en James nog bij vrienden voor een verjaardagsparty. We bleven met ons vieren thuis, waar we na de maaltijd nog wat TV keken.
Other Entries

Photos & Videos

Legacy Video (flv)

Comments

2025-02-06

Comment code: Ask author if the code is blank