Vanmorgen eerst langs in Bridgend om Noel en James op te pikken. We waren afgesproken om naar Brecon Beacons te rijden. Dit is, evenals de Gower een Area of outstanding natural beauty.
We reden via Ogmore Valley en Rhondda Valley . Onderweg even gestopt om enkele foto's van het glooiende landschap te nemen.
Het was erg druk op de weg. Vandaag is het namelijk feestdag, een Bank Holiday, de meedte mensen moesten dus niet werken en profiteerden van hun vrije dag en het mooie weer om een uitstap te maken.
We reden door Brecon Beacons tot aan de ingang van het pad om naar het hoogste punt van Wales te gaan, Pen Y Fan, 886 meter hoog. Ook daar was het erg druk. Het pad was vrij steil naar omhoog en het leek me dus een flinke wandeling. Ik besloot wijselijk om beneden te blijven. Eric, Monique, James en Noel vatten de tocht aan.
Een dik uur later was Monique terug, een half uur nadien gevolgd door Eric. Monique was tot ongeveer halfweg gegaan en Eric had driekwart van de afstand naar boven afgelegd alvorens ze besloten om weer langs beneden te komen.
Ik had Noel mijn fototoestel meegegeven, zodat ik jullie toch enkele foto's kan tonen.
Toen Noel en James na een dikke twee uur ook terug beneden waren, reden we nog een stukje verder naar een parkje waar we konden genieten van het zonnetje en een kopje koffie . Daar was Noel ook afgesproken met zijn broer Joe en zijn vrouw Karen. Zij waren naar daar gekomen met de moto. De afgelopen drie dagen heb ik toch een beetje spijt fehad dat wij er niet met de moto waren. Het landschap is echt prachtig en de wegen nodigen uit om een zalige motortocht te maken. Misschien iets voor de volgende keer.
Van daaruit kon je de achterkant van de Pen Y Fan zien.
Daar spraken we ook af om vanavond samen iets te gaan eten. Joseph en Karen reden al naar huis en wat later vertrokken wij ook om June bij haar thuis op te halen en James af te zetten.
Hij kwam vanavond niet mee, daar hij met vrienden had afgesproken.
We vertrokken dus met ons vijf naar een restaurant, The Pelican In His Piety. Een beetje rare naam, doch het eten viel wel mee. Daar kwamen dan ook Joseph en Karen bij ons. Het restaurant is gelegen vlakbij de Stepping Stones, waar we enkele dagen geleden zijn geweest.
Na het eten zijn we nog koffie gaan drinken bij Joseph en Karen thuis. Het was dan alweer vlug tijd om van hen afscheid te nemen en terug naar ons hotel te rijden. Alweer een mooie dag voorbij.