10-12-2008: rond 20:15 pm aangekomen op het busstation van Santiago de Cuba waar ik werd opgewacht door de zoon des huizes. Zoals aangekondigd blijkt dit een boom van een kerel te zijn en tesamen een taxi genomen naar de casa. Op de benedenverdieping heb ik een eigen kamer waar tevens een soort van huiskamer bij zit. Kortom, een half huis waar je gemakkelijk met een paar mensen kan verblijven. Na het avondeten mijn bedje ingedoken na een vermoeiende dag.

11-12-2008: Santiago de Cuba ligt ingeklemd tussen de Sierra Maestra (nationaal park) en de zee en is qua inwonertal (450.000) de tweede stad van Cuba. De voormalige Plaza de Armas is het hart van Santiago en is omgedoopt tot parque Cespedes (stichter van de natie) en is een plek waar men elkaar ontmoet, een praatje maakt en feest viert. Je raakt al gauw betrokken bij een gesprek of bij een andere vorm van amusement waar muziek de hoofdrol speelt. Verder staan hier ook een aantal gebouwen van cultureel en architectonisch belang zoals hotel Casa Granda, de cathedral de la Asuncion en het stadhuis waar Fidel Castro zijn 1e toespraak hield voor het cubaanse volk. Verder een bezoekje gebracht aan de Plaza de Dolores (gezellig pleintje met wat terrasjes waar wat muzikanten staan te spelen), het tegenvallende Museo del Ron en het Plaza del Marte. Dit alles is gelegen op slechts enkele minuten lopen van mijn casa, dus ik zit prima centraal. Onderweg nog een aantal portugezen tegengekomen die ik ook al in de bus was tegengekomen. Zij gaan morgen naar la Gran Piedra en vroegen of ik zin heb om mee te gaan. Dit schijnt een monoliet te zijn van ruim 1200 meter waarvan je een prachtig uitzicht schijnt te hebben en bij heldere dagen kan men zelfs Jamaica en Haiti zien liggen. Na het avondeten richting hun casa gelopen om verder af te spreken.  

12-12-2008: vandaag afgesproken met de portugezen om La Gran Piedra te bezoeken. Na wat rondvragen een Lada met chaffeur gevonden die ons wel heen en terug wil brengen. Halverwege de rit worden we aangehouden en moeten we onze paspoorten tonen. Geen van ons vieren blijkt die bij zich te hebben en er rest ons niets anders dan weer terug te keren naar onze casa's. Na onze paspoorten te hebben opgehaald en het tonen kunnen we uiteindelijk aan de steile klim beginnen. De Lada laat geregeld van zich horen en onderweg moeten we een aantal malen stoppen om de motor te laten afkoelen. Even hebben we het idee dat ie het niet gaat redden maar na een aantal keren uitstappen en een stukje lopen bereiken we uiteindelijk de top. Vanaf hier moet er nog een trap van 459 treden worden beklommen maar dat mag, ondanks de hitte, de pret niet drukken. Op de top hebben we inderdaad een prachtig uitzicht ondanks het feit dat het niet helemaal helder is. We ruiken en zien Jamaica dan ook jammer genoeg niet. De terugweg verloopt een stuk soepeler ondanks het feit dat de remmen oververhit kunnen raken en de remmen daardoor niet meer werken. Fingers crossed en binnen notime zijn we weer veilig terug in Santiago. Verder een ticket gekocht voor Holguin en voor het eerst gebruik gemaakt van een werkende ATM aangezien de Convertibles op beginnen te raken. Het enige nadeel is dat er 10% ter plekke extra kosten in rekening worden gebracht maar verder reuze handig. Na Havana is dit de eerste plek op Cuba waar ik met mijn visacard geld heb kunnen opnemen in een ATM. Voor de meeste cubanen is dit overigens een nieuwe ervaring en vooral de oudere cubanen krijgen hulp van omstanders bij het gebruik van de automaat en het invoeren van hun pincode.