We zijn nu in het meest zuidelijke puntje van de Pelepponesos, op een klein eilandje dat Elephanissos heet. Het is een vakantie-eilandje voor de Grieken. Alles staat in het teken van eten en drinken (ontelbaar veel terrasjes), maar er is niet eens een pinautomaat. Gisteren hadden we echt geld nodig en ben ik met de pont naar het vaste land gegaan (80 cent :-)), toen moest ik nog met de bus naar de stad (15 km.). Daar heb ik gepind en groente en fruit gekocht. Vervolgens wachten op de bus terug. Na een uur gevraagd, niemand sprak Engels. Uiteindelijk werd me met handen en voeten duidelijk gemaakt dat de volgende bus pas 's avonds ging of de volgende dag... dûh! Toen maar een taxi genomen, winst van de groente meteen weer weg! Wel leuk hoor, tassen vol groente gekocht van een boertje die ongelooflijk genoeg wel een beetje Engels sprak. Hij woonde in de bergen en de meeste groente verbouwde hij zelf. Hij vond het helemaal geweldig dat we hier helemaal met een zeilboot waren en wenste me een heel goede reis en veel geluk. Ik heb hem op mijn beurt uitvoerig bedankt en gezegd dat we zouden genieten van zijn groenten. Prachtig, dat maak je niet mee in een oord waar ze ingesteld zijn op buitenlanders! En dan zijn we nog wel gewoon in Europa!
Wat het verwerken van al die groenten:ik heb veel plezier in het koken, ben creatiever dan thuis en maak de lekkerste dingen, ook onderweg . Klinkt misschien wat opschepperig, maar hier ben ik echt trots op. Dat is wel fijn, want op alle andere gebieden heb ik zoveel te leren! Ik heb hier de groenten ruim voorhanden waar ik altijd al graag mee kookte, zoals aubergines. courgettes, tomaten, uien en knoflook. Heb bij het boertje ook kousenband gekocht. Daar heb ik het recept mee geprobeerd na te maken dat mijn vader vroeger maakte (maar dat we vergeten zijn), met zo'n pittige rode saus. Errug lekker! Vlees eten we bijna niet, we hebben geen koeling! De koelbox blijkt slecht geisoleerd te zijn en vreet ijs. Dat is op veel plekken helemaal niet te krijgen of zo duur dat er geen beginnen aan is omdat het smelt als je ernaar kijkt. Ik gebruik kaas en eieren als vervanging bij het koken, past goed bij het type eten. We eten erbij bulghur (die lekkere turkse glazige rijst, heel makkelijk: uitje bakken, mok bughur even meebakken, twee mokken water erbij met bijvoorbeeld een bouillonblokje, met deksel op de pan in laten koken). Dus als je die eens ergens tegen komt kun je die gewoon los kopen. We eten ook veel aardappels, maak ik eenpansgerechten van en van de leftovers maak ik de volgende dag een lunch. Bijvoorbeeld in een salade met tonijn en tomaten, ui en ei. Ik heb aan boord ook een paar kookboeken gevonden speciaal over koken aan boord. Veel gelezen over waar je op moet letten, wat je lang kunt bewaren en hoe. Melkprodukten zijn het grootste probleem, vitaminen zat maar calcium... houdbare melk bederft in een dag en Jeroen vindt het niet lekker. Alternatief is poedermelk of gecondenseerde melk, kun je gebruiken om mee te koken, zoals pannekoeken bakken of in sauzen. Ben ik nog niet aan toegekomen, hier nog niet tegengekomen. Wel een paar pakken houdbare melk gekocht. Oplossing is cappucino maken, hebben we een speciaal stampding voor wat op het gas kan, kun je het heel stijf mee kloppen. De rest van de melk drinken we met Nesquick, nee, niet met een rietje, zo erg is het nog net niet! we fantaseren al over een koe en een paar kippen aan boord ;-)