Hadden we al verteld dat het echt niet altijd leuk is in het paradijs? Even lekker oud-Hollands mopperen...

Beide eilanden die we tot nu toe hebben bezocht zijn vergeven van de muggen. Agressieve muggen die je uitsluitend overdag ziet en die je direct aanvallen zodra je je maar even in de schaduw bevindt. En als je flink warm en bezweet bent, weten ze je ook in de volle zon te vinden. Grrrr. Het resultaat: tientallen jeukende bultjes over ons hele lichaam. Maar de warmte en schitterende omgeving maken alles goed. We negeren de muggenbulten gewoon zo goed als we kunnen. En als je in het lauwwarme zeewater van zo'n 28 graden dobbert zoeken de muggen je ook niet meer op. Ha!

Ruige overtocht
Ander minpuntje in het paradijs is onze behoorlijk ruige overtocht met de ferry van Thinadhoo naar onze volgende bestemming, Maafushi. Zo'n drie uur lang schommelt onze dhoni er lustig op los en gaat de emmer geregeld rond. Waarom hoeven we denk ik niet uit te leggen. Wij zagen het met de harde wind al een beetje aankomen dus hebben tevoren een pilletje tegen zeeziekte geslikt. Die maken je een beetje duf, maar je bent tenminste niet misselijk. 

Facts
Maafushi is een van de eerste bewoonde eilanden van de Malediven waar het toerisme zich heeft ontwikkeld (en zich nog volop doorontwikkelt). Op internet zagen we al dat hier inmiddels heel wat guesthouses zitten en wij zijn dan ook benieuwd waarom dat nu juist hier zo is. Om het beeld compleet te maken, geven we gelijk maar even wat feiten: de Malediven telt in totaal zo'n 1190 koraaleilanden, gegroepeerd in 26 atollen. Slechts 200 eilanden zijn bewoond, de resort-eilanden niet meegeteld. De Malediven is in totaal 90.000 vierkante km groot, maar bestaat voor 99% uit water. Het heeft slechts 298 vierkante km land, dat maakt dit landje zelfs kleiner dan Andorra. Terwijl het wel 800 km lang is. Boeiend. 
 
Waarom Maafushi?
Maafushi is wat groter dan Rasdhoo en Thinadhoo. Het toerisme concentreert zich vooral aan de noordkant waar de bikini beach te vinden is. En dus ook de meeste guesthouses en hotels. Nadat we zijn ingecheckt in ons prima guesthouse gaan we direct een kijkje nemen op de het toeristenstrand. En daar schrikken we best een beetje van na ons verblijf op de paradijselijke stranden van Rasdhoo en Thinadhoo. We zien: veel toeristen op een te klein chaotisch strand dat bijzonder lelijk is afgezet met half verwaaide rieten matten (zodat de lokalen bevolking de toeristen in badkleding niet kan zien), met direct erachter een enorme bouwput, tientallen nieuwe hotels in aanbouw (met dito bouw-herrie) en weggespoelde betonblokken in het water (dat dan wel een prachtige blauwe kleur heeft). Komen alle toeristen hiervoor???? Ja, dus blijkbaar...

Medewerkerstevredenheid
Wel boeiend is het om de ervaringen van het personeel van de guesthouses te horen. Veel van de jongens die in de guesthouses werken (in de housekeeping of als receptionist) hebben eerder op resorts gewerkt. Op de resorts mogen zij zich na werktijd niet onder de gasten mengen, maar moeten zij zich terugtrekken in de 'staff area'. Die vaak klein en zonder enige luxe of activiteiten is. Op de bewoonde eilanden met guesthouses kunnen ze na werktijd gewoon het dorp in en ook genieten van de zee e.d. Ook is het contact met de gasten vaak veel laagdrempeliger. Dus hoewel ze in de guesthouses minder verdienen, hebben ze wel veel meer vrijheid. En dat is ook wat waard.

Kerstgevoel?
Nadat we van de schrik zijn bekomen, gaan we toch maar op het strand liggen. Op zich is het wel weer leuk om even onder de mensen te zijn. En ook is het fijn om keuze te hebben uit meerdere restaurants om te gaan eten. Maar als we mogen kiezen: doe ons dan toch maar die piepkleine eilandjes waar je nog (bijna) niemand vindt. De inwoners van Maafushi zijn wel bijzonder vriendelijk. Overal worden we met een glimlach begroet, ze zijn hier wat opener, al wat meer gewend aan toeristen. 

Een kerstboom hebben we niet kunnen ontdekken op Maafushi, maar wel heel veel lampjes die palmbomen en restaurants versieren. Ook bieden sommige restaurants een bijzonder menu en live muziek aan. En zo krijgen we dan toch een heel klein beetje kerstgevoel. Hoewel dat toch een bijzondere ervaring blijft in zo'n warme, tropische omgeving. 

Visjes kijken
Snorkelen vanaf bikini beach blijkt niet echt geweldig te zijn, dus we boeken via ons guesthouse een snorkeltocht van een halve dag. En deze excursie maakt ons verblijf op Maafushi echt helemaal goed. Met een speedboat razen we over de golven om vervolgens ergens midden op het atol in het water te springen. Opnieuw met onze camera natuurlijk. Onderweg zien we een paar spelende dolfijnen. We snorkelen op drie verschillende plekken en zien telkens hele verschillende dingen. We volgen zo'n kwartier lang een schildpad, zien prachtig koraal, een sting ray zwemt ineens vlak voor ons langs en het aantal grote en kleine tropische vissen is werkelijk ontelbaar. Als 'toetje' besluiten we onze trip op een zandbank. Zo bijzonder om midden op zee uit te stappen op een spierwitte zandplaat. Die onder invloed van de getijden en wind telkens weer van vorm en grootte verandert. Een prachtig natuurverschijnsel.  

Dezelfde speedboat brengt ons de volgende dag naar onze volgende bestemming, want ons verblijf op Maafushi is alweer voorbij. Op naar het laatste eiland dat we dit keer op de Malediven bezoeken.