Grote tegenstellingen in Fortaleza
 
Na een vlotte tocht van ruim 2 dagen, met een gemiddelde snelheid van 5 .5 knoop, arriveren we op 17 juni aan het eind van de middag in Fortaleza. Een roestige steiger en een luxe hotel, dat is onze eerste indruk. We leggen de boot stevig vast, omdat we anders door de swell tegen de steiger aangedrukt kunnen worden. Een uurtje later dobberen we in het grote, mooie zwembad. Dit is zo gek nog niet! We zijn van plan de boot hier een maand neer te leggen van hieruit tripjes naar het binnenland te maken. De volgende dag zijn we, na een gesprek met de beheerder van de haven, al iets minder enthousiast. De prijzen zijn voor Braziliaanse begrippen behoorlijk hoog. En wij hebben tot nu toe noodgedwongen (door het werken aan de boot) al zoveel in havens gelegen, dat we op deze post graag willen bezuinigen. Armando, de beheerder, geeft als alternatief de haven van Luis Correia. Daar is het goedkoop en veilig, hoewel er geen bewaking is. Wij twijfelen. We willen in elk geval een week blijven en besluiten daarom de volgende dag in te gaan klaren. Een heel avontuur! Ondanks dat Armando ons aanraadt met de taxi te gaan, kiezen wij zoals altijd voor de bus . Met behulp van de locals, die druk discussiëren over welke bus wij het beste kunnen nemen, belanden we na een flinke omweg op onze bestemming. We zien aan de ene kant van de weg zeer luxe, hoge flatgebouwen met hoge muren en veel bewakers. Aan de andere kant van de drukke verkeersweg zien we een heuvel met daartegenaan gebouwd een grote favela (sloppenwijk). We vragen bij één van de flats naar het havenkantoor. De man blijft er zowat in als hij hoort dat we hier rondgelopen hebben. "Het is hier gevaarlijk, jullie moeten een taxi nemen!" Als hij hoort waar we moeten zijn kalmeert hij enigszins. Het is net om de bocht. Hij blijft op de stoep staan met een gsm in zijn hand, om ons in de gaten te houden tot we bij de poort van het havenkantoor zijn beland. Ook bij het havenkantoor is men bezorgd en een Engelssprekende man stelt voor ons naar onze volgende bestemming, de Federal Police, te brengen. Wij moeten bij de poort wachten, hij rijdt de auto voor en dan moeten wij snel instappen. Hij vertelt ons dat criminelen hier op de heuvel en de muren staan en elkaar via fluitsignalen waarschuwen . Zo kunnen ze onwetende toeristen en andere sukkels die hier los rondlopen, in het nauw drijven. Je kunt hier met de drukke rijweg aan de ene hand en een hoge muur aan de andere hand inderdaad geen kant op. Pfff....welkom in Fortaleza. Ruim een halve dag later zijn alle formaliteiten vervuld en gaan we de stad in om een hapje te eten. Het is een typisch Braziliaanse stad, zoals we er al meer hebben gezien. Fortaleza biedt in onze ogen niks extra's. Wel is het de eerste stad waar we ons niet echt op ons gemak voelen als we over straat lopen. We zullen hier de boot helemaal volladen met boodschappen en dan doorvaren. Helaas lopen we een week vertraging op doordat Syl iets verkeerds gegeten heeft en de leegloop niet te stoppen is.Daarna kunnen we dan toch de boodschappen doen (twee zeer grote boodschappenwagens vol, het kost een hele ochtend om die weg te bergen!) en vertrekken we. Jeroen heeft ondertussen nog een paar klusjes kunnen doen. De raampjes in de achterkajuit die bij het openen uit de scharnieren vielen, zijn gemaakt. Zeer prettig! Ook de nieuwe energieverbruiksmeter, het nieuwe beeldscherm en de boordcomputer heeft hij geïnstalleerd. Een hele vooruitgang!De volgende bestemming is Camocim, een dorpje aan de monding van een rivier, van waaruit we Jericoacoara willen bezoeken. Jeroen heeft dit waypoint in Tibau do Sul gekregen van de Braziliaan Didier en de details van de aanloop staan in C-map. Op naar de volgende bestemming!